As negative information about companies becomes widely available and spreads rapidly through digital communications, understanding consumer reactions to these events and how human perceptions are shaped becomes increasingly important. In this paper, we investigate how consumers’ identification with brands and their love for them affect their support for the brand during extremely unethical situations. The results indicate that brand identification both decreases and increases consumers’ ethical judgment following extremely unethical events. Moreover, we find that consumers who are in a love (...) type relationship with the brand proactively shield the brand from other consumers by employing two brand supportive behaviors; sin of omission and brand defense. (shrink)

Based on the literature on stakeholder management and family firm dynamics, this research analyses the relationship between three constructs: the identification of business families with their family firms, FFs’ orientation toward key non-family stakeholders, and the achievement of better economic performance. Data analyses from 374 family and non-family members of 173 Spanish FFs show that a high level of family identification with their firms affects the orientation of FFs toward key non-family stakeholders in setting corporate goals and that this orientation (...) will lead to higher economic performance only when it is built on family identification with the firm. Our results also show that the significance of both relationships changes with the degree of family involvement in the management of the FF. (shrink)

PrécisDespite significant scholarship, research, and funding dedicated to implementing criminal diversion programs over the past two decades, persons with serious mental illness and substance use disorders remain substantially overrepresented in United States jails and prisons. Why are so many U.S. adults with behavioral health problems incarcerated instead of receiving treatment and other support to recover in the community? In this paper, we explore this persistent problem within the context of “relentless unmet need” in U.S. behavioral health (Alegría et al., 2021).

Sahra Altı Afrika’da yabancı yatırımların ekonomik büyümeyi etkilemesini inceleyen literatürde birbiriyle çelişen görüşler mevcuttur. Bazı araştırmacılar Sahra Altı Afrika’da yer alan gelişmekte olan ülkelerin sermaye akışlarını liberalleştirdikleri zaman, yüksek seviyedeki volatilite, artan cari hesap açıkları, gelişmiş finansal piyasaların yokluğu ve düzenleyici çerçevenin düşük kalitesinden dolayı ekonomik kayıplara uğrayacaklarını öne sürmektedirler. Oysa, bazı çalışmalar Sahra Altı Afrika’daki düşük seviye birikmiş tasarruflarına çare olmak için yabancı yatırımın ekonomik büyümeyi arttırıcı etkisine odaklanmıştır. Çalışma, Sahra Altı Afrika’daki ülkeler için yabancı portföy yatırımlarının ve doğrudan (...) yabancı sermaye yatırımlarının ekonomik büyümeye etkisi konusunda yeni bulgular getirmektedir. Endojenlik sorunu nedeniyle, üç eşzamanlı denklem sistemini tahmin etmek için panel VAR metodolojisini kullanılmıştır. 1990-2016 arasında Sahra Altı Afrika’daki 25 ülkeyi analiz ederek, Sahra Altı Afrika’da doğrudan yabancı sermaye yatırımları ve yabancı portföy yatırımlarının tamamlayıcı olduğunu ve her ikisinin büyümeyi pozitif anlamlı etkilediğini bulunmuştur. (shrink)

Recent arguments claim that behavioral science has focused – to its detriment – on the individual over the system when construing behavioral interventions. In this commentary, we argue that tackling economic inequality using both framings in tandem is invaluable. By studying individuals who have overcome inequality, “positive deviants,” and the system limitations they navigate, we offer potentially greater policy solutions.

In a fragment entitled Elementa Nova Matheseos Universalis Leibniz writes “the mathesis [...] shall deliver the method through which things that are conceivable can be exactly determined”; in another fragment he takes the mathesis to be “the science of all things that are conceivable.” Leibniz considers all mathematical disciplines as branches of the mathesis and conceives the mathesis as a general science of forms applicable not only to magnitudes but to every object that exists in our imagination, i.e. that is (...) possible at least in principle. As a general science of forms the mathesis investigates possible relations between “arbitrary objects”. It is an abstract theory of combinations and relations among objects whatsoever. In 1810 the mathematician and philosopher Bernard Bolzano published a booklet entitled Contributions to a Better-Grounded Presentation of Mathematics. There is, according to him, a certain objective connection among the truths that are germane to a certain homogeneous field of objects: some truths are the “reasons” of others, and the latter are “consequences” of the former. The reason-consequence relation seems to be the counterpart of causality at the level of a relation between true propositions. Arigorous proof is characterized in this context as a proof that shows the reason of the proposition that is to be proven. Requirements imposed on rigorous proofs seem to anticipate normalization results in current proof theory. The contributors of Mathesis Universalis, Computability and Proof, leading experts in the fields of computer science, mathematics, logic and philosophy, show the evolution of these and related ideas exploring topics in proof theory, computability theory, intuitionistic logic, constructivism and reverse mathematics, delving deeply into a contextual examination of the relationship between mathematical rigor and demands for simplification. (shrink)

Kadınların mukaddes görevlerini, insan neslinin devamlılığını sağlamayı yerine getirebilmelerine imkân veren aylık kanama dönemlerinin ironik bir şekilde kirlilik sebebi sayılması kadim bir kabuldür. Belki de ilkel inançlarda kana yüklenen tabu anlamı bu kabulün benimsenmesinde rol oynamıştır. Her ne kadar feminist akımlarla beşeriyet tarihinin başlangıcındaki anaerkil dönemde kadınlara kutsallık katan doğurganlıklarının bir uzantısı olan adet görmelerinin, ataerkil düzene geçişle bir aşağılanma ve murdarlık sebebi sayılmaya başlandığı iddia edilmiştir. Fakat bu görüşün dayanakları doğruluğunu ispatlayacak sağlamlıkta olmadığı gibi alanın uzmanlarınca da ortaya atılmıştır. (...) Bir hukukçunun mitolojik anlatıları da referans alarak yaptığı taraflı bir antropolojik okumadır. Ayrıca tarihi süreçte kadınların regl dönemlerindeyken bereket ve şifa kaynağı görüldüklerinin de etrafına pislik bulaştıran bir murdarlık halinde kabul edildiklerinin de örnekleri bulunmak mümkündür. Bununla birlikte hayızlı kadını kirli kabul eden anlayışın daha yaygın olduğu söylenebilir. Özellikle bu güne ulaşan şekliyle Yahudilikte, Cennette işlediği ilk günah sebebiyle cezalandırılmasının sonucu olarak adet gördüğü kabul edilen kadın, manen kirlidir ve bu kiri dokunduğu her şeye bulaştırdığından tecrit edilmelidir. Kanaması bittiğinde temizlenmesiyse özel ritüellerle mümkündür. Zaten Yahudilikte kirlilik sebepleri ve kirliliğin toplumda yaygınlaşmaması için alınması gereken tedbirler ile ilgili ahkâm, geniş ve karmaşıktır. Onlara göre cüzzam hastalığına yakalanmak da kirlilik sebeplerindendir ve cüzzamlı olan kişi de, özellikle din adamlarından, tecrit edilmelidir. Güncel Hristiyanlık, Yahudiliğin hayızlı kadınla ilgili düzenlemelerinin neredeyse uygulanamaz yükünden hepsini yok sayarak kurtulmuştur. Fakat ontolojik açıdan kadını ilk günahtan sorumlu tutma anlayışını genel olarak devam ettirmektedir. Cüzzamlıysa Hz. İsa (as) aracılığıyla tedavi edilerek Tanrı'nın rahmetinin ulaştığı bir konuma gelmiştir. İslam dini ise ilk günahı işlemede kadına ayrı bir sorumluluk yüklemediği gibi adet dönemini de bir kirlilik sebebi saymaz. Ama Medine'de Yahudilerle bir arada yaşayan Müslümanların, İslam öncesi Arap kültüründe de bulunan adetli kadını kirli sayma inancından etkilendiği anlaşılmaktadır. Öyle ki Yahudiler gibi hayızlı eşlerini evden çıkarmaları gerekip gerekmediğini, yaptıkları yemeği yiyip yiyemeyeceklerini sorgulamışlardır. Hz. Muhammed (as), hayızlı kadın hakkında indirilen ayetteki ifadeleri açıklarken, kadınları kirli kabul edip tecrit etmenin yanlış bir yorum olduğunu vurgulamıştır. Aksine bu dönemdeki kadınların temiz oldukları hakikatini hem sözleriyle hem de uygulamalarıyla göstermiştir. Sünnete uygun davranışın adetli eşle, tam bir cinsel birliktelik hariç, ilişkinin devam ettirilmesi olduğunu açığa çıkaran rivayetlerin sayısı çoktur. Öncellikle uygulamaya bizzat şahit olan müminlerin annelerinden ve diğer sahâbeden; Hz. Peygamber'in hayızlı eşiyle aynı yatak ve yorganı kullandığını, aynı sofrada yemek yediği hatta onun ısırdığı yerden ısırıp bardakta dudağının değdiği yerden içtiğini, hayızlı kadının elinin, kan bulaşmadıkça giydiklerinin, tükürüğünün temiz olduğunu açıklayan bilgiler aktarılmaktadır. Yine de konu etrafındaki tartışma ve yanlış uygulamalar tabiîn döneminde devam etmiştir. Zira adetli eşle yatılır mı, aynı yorgan kullanılır mı, yaptığı yemek yenilir mi, döktüğü suyla abdest alınır mı gibi sorgulamalar sürdürülmüştür. Hz. Peygamber'in aile efradından İbn Abbas'ın hayızlı hizmetlisine saçını taratmaktan çekindiği, tabiîn fakihlerinden loğusalık kanaması bittiği halde eşini kırk gün geçmeden yanına kabul etmeyenin veya aynı yorganla yatmamayı tavsiye edenin olduğu nakledilmektedir. Kadim inançların değişiminin zorluğu bu örnekte de açığa çıkmaktadır. Ayrıca kadınların aybaşı hali İslamî literatürde çoğunlukla fıkhî açıdan ele alınmıştır. Çünkü kadınların bu dönemde bulunması ibadetler ve muamelat açısından farklı sonuçlar doğurmaktadır. Bu arada kadınla ilgili kökleri Eski Ahid'deki yaratılış kıssasına giden ontolojik suçluluğu ve cezayı hak ettiği inanışlarının Hz. Peygamber'in sünnetiyle ret edilmesinin önemi dikkatten kaçmaktadır. Kur'an'ın deyimiyle eza/sıkıntı çeken kadına muhabbet ve ilgi gösterip desteklemenin sünnette vurgulanması da meselenin ihmal edilen bir yönüdür. Oysaki nasıl cüzzamlı Hz. İsa aracılığıyla uzak durulması gereken murdarlıktan Allah'ın bir peygamberi aracılığıyla şifa ulaştırılmasına layık kulu konumuna geldiyse, hayızlı kadın da Hz. Muhammed'in sünnetindeki uygulamayla bir arada yaşanacak, manen temiz kişi konumuna getirilmiştir. (shrink)

Ahlak ve müzik, tarih boyunca, insanlığın ortak bilinci tarafından bir araya getirilen insan faaliyetinin iki farklı alanıdır. Müzik aracığıyla insanın ruhsal durumunu etkilemeye yönelik sihirsel ve dinsel ritüeller buna örnektir. Ancak sadece Antik Yunanistan'da bu iki kavram birleştirilmiş, bir teoriye dönüşmüş ve bu teori felsefi bir doktrin olarak değerlendirilmiştir. Bu teorinin adı Ethos'tur. Bu kelime Yunanca Hqo? kelimesinden üretilmiş ve Etik kavramına hayat vermiştir.Antik Yunan filozofları Ethos teorisi çerçevesinde, armoni, ritim, mod, çalgı gibi müzik kategorilerini detaylı bir şekilde incelemişlerdir. Bu (...) müzik araçlarının, insanın ahlakına edebileceği etkiye yönelik değerlendirmelerinin sonucunda onların kullanımıyla ilgili önemli neticelere ulaşmışlardır. Ethos teorisinin önemli kısımlarından birisi olan müzik eğitimi; müziği, insanın ahlaki terbiyesinin en önemli aracı olarak değerlendirmektedir.Bu çalışmada Antik Yunan felsefesinde Ethos kavramı ve teorisinin tarihçesi aydınlatılmakta ve devlet, birey, eğitim ve müzik gibi kavramların etkileşimi araştırılmaktadır. Ayrıca bu çalışmada, müziğin etik ve eğitici cephesi detaylı bir şekilde aydınlatılmaktadır. (shrink)

Geleneksel bir bakış açısıyla İsrailoğullarının Tevrat’taki ilk kadın peygamberi olan Miryam, Harun ve Musa’nın kız kardeşi olup Mısır’dan çıkışın önemli figürlerinden biridir. Ancak eleştirel ve farklı bakış açısından Miryam ile ilgili kutsal kitap ve midraşlardaki anlatılara bakıldığında onun üç farklı portreye sahip olduğu görülmektedir. İlk portre, sepet içinde suya bırakılan Musa’yı uzaktan seyreden ve ismi belirtilmeyen abladır. İkinci tasvirde o, Mısır’dan çıkış esnasında Harun’un kız kardeşi peygamber Miryam olarak betimlenmektedir. Bu tasvir daha yakından incelendiğinde Mısır’dan çıkışta dilinde ezgisi, elinde tefi (...) ile dans ederek İsrailoğullarına liderlik eden Miryam’ın, peygamber olmaktan ziyade Mısır’dan izler taşıyan rahibe olmaya daha yakın durduğu görülmektedir. Nitekim Miryam’ı bir rahibe olarak görmek Cüzzamlı Miryam kıssasını daha anlaşılır kıldığı gibi onun fiziki kusurla cezalandırılması Mısır’daki bir rahibenin görevden uzaklaştırılmasıyla uyumluluk arz etmektedir. Rabbani literatür başta olmak üzere Yahudi geleneğinin Miryam algısı ise ona üçüncü bir portre kazandırmaktadır. Midraş literatürün Miryam portresi, ölümünden hemen önce Tevrat’ın ondan aldığı saygınlığı iade çerçevesinde olup, onu diğer önemli anneler arasında görmek üzerine kuruludur. (shrink)

Eski Arap şiiri, Atlâl göç edilen yurt veya sevgiliden geride kalan kalıntılar olarak adlandırılan sanatsal bir olgu ile belirginleşmiş olup Arap edebiyatı alanlarındaki yazarlar ve eleştirmenlerin ilgisini çekecek kadar çarpıcı bir şekilde yayılmıştır. Bu olgu, Batı Afrika şairleri tarafından yazılan Arap şiirlerde de bariz olmuştur. Zira Afrikalı şair, geçmişte yaşadığı değerli hatıra ve anıları hatırlatarak ağlayıp sevgilisinin atlâlleri ve onun evlerinin kalıntılarının üzerinde durmuştur. Bu itibarla çalışmam, bu bölgenin şiirinde yer alan emsal kaside mukaddimeleri, örnekler sunarak bu şiirdeki özelliklerini, tezahürlerini (...) ve anlamlarını öğrenmeyi amaçlamaktadır. Aynı şekilde bölge şairlerinin ilkel tanıtımlarına yansıyan duygusal deneyimlerinde özetledikleri psikolojik ve sosyal nedenlerin açıklamaya hedeflemektedir. Bu araştırmanın önemi, Batı Afrika edebiyatçılarını tanımaya yardımcı olan çalışmalardan biri olması, Arap dili ve ilimlerine, özellikle şiir sanatına ne ölçüde ilgili olduklarını göstermektedir. Bununla birlikte, klasik Arapça şiir yazma becerilerini ve kabiliyetlerini de ortaya koymaktadır. Araştırmanın sınırlarına gelince, mekânsal olarak Batı Afrika bölgesiyle (Mali, Gine, Senegal, Nijerya, Gambiya) ve zamansal olarak ise on dokuzuncu yüzyılın şairleriyle sınırlıdır. Araştırmada Batı Afrika Arap şiirindeki atlâl konusuyla ilgili kasideleri toplamak, önemini ve özelliklerini açıklayıp tahlil etmek için betimsel analitik yöntemini kullanıldı. Yapılan bu araştırma sonucunda bir takım bilimsel sonuçlara ve bulgulara ulaşılmıştır. Bunların en önemlileri ve öne çıkanları şu şekilde sıralayabiliriz: Afrika Arap şiirinden seçmiş olduğumuz şiir örneklerinin değerlendirilmesi sonucunda, Batı Afrika Arap şiirleri, klasik edebiyatında bilinen “قفوا ”, “عوجوا”, “ لمن الظعن” ve “ لمن الطلول” gibi geleneksel atlâl şiir kalıplarını içerdiği de tespit edilmiştir. Batı Afrika şairlerinin klasik Arap kasidesinin girizgâhı ve usule bağlı kalmalarının yanı sıra, bazıları onun yerine konunun özüne girmeden önce besmele ile, Allah'ı övme ve peygamberimize salavat getirme gibi dini nitelikli kalıpları kullanmak suretiyle kasidelerinin girizgâhını oluşturduklarını saplanmıştır. Batı Afrika şairleri, sevgilinin terk ettiği diyardaki kalıntılar üzerinde durmak yerine; kültürlerine uygun türbe ve deniz gibi yerleri üzerinde durmayı tercih etmişlerdir. Ayrıca Câhiliye dönemindeki şiirinde geçen Suad, Hind, Mayya, Leyla vb. gibi isimleri de bırakarak yerlerine; Zeynep, Meryem ve Havva gibi kendi sosyal çevrelerinde öne çıkan bayan isimlerini kullanmayı uygun görmüşlerdir. Böylece şiirlerinde bu anlamda yenilikler yaşandığı söylemek mümkündür. el-Âmidî gibi Edebiyat eleştirmenlerin bahsettiği mukaddime talaliyye’nin farklı anlamları, sevgilinin terk ettiği diyardaki kalıntılar üzerinde durmak, hakkında soru sormak, sevgilinin adı, oturduğu diyarı ve onu çevreleyen yerler, şairin durduğu vakti, terkedilen yeri hayvanalar, yağmur ve rüzgâr tarafından tahrip edilmesi, şair terkedilen eve hitap edip onunla konuşmak ve ona soru sorup sorguya çekmek, ona selam vermek ve dua etmek ve benzer anlamlar Batı Afrika şairlerinin Atlâl şiirlerinde de bulunmaktadır. Bahsi geçen bu mukaddimeler beyit sayısı bakımından farklılık gösterebileceği, ancak bu beyitler genellikle az sayıda olduğu bu çalışmadan anlaşılmaktadır. Şairler, amaçlarına ulaşmak için bu mukaddimeler vazgeçilmez bir giriş olarak görmektedirler. Ayrıca, atlâl şiiri söyleyen bölge şairleri durumu yaşadıklarını ya da sevdikleri tarafından terk edilmeleri şart değil, ancak atlâl şiiri birçok şair arasında kabul görmüş bir sanat geleneğidir. Bu çalışma aracılığıyla Batı Afrika Arap şiirindeki mukaddime talaliye, şairlerin yaratıcılık ihtiyacına bir yanıt ve onların şiirsel yeteneklerini geliştirmek için bir gerekçe temsil ettiği da açıkça görülmektedir. Son olarak mukaddime talaliye şairlerin şiirsel malzemeleri için gerekli bir sanatsal üslubu olduğunu da söylenebilir. (shrink)

For Hegel, personhood is developed primarily through the possession, ownership, and exchange of property. Property is crucial for individuals to experience freedom as persons and for the existence of Sittlichkeit, or ethical life within a community. The free exchange of property serves to develop individual personalities by mediating our intersubjectivity between one another, whereby we share another’s subjective experience of the object by recognizing their will in it and respecting their ownership of it. This free exchange is grounded the abstract (...) right to property which is defined by the liberal institution of private property. Like all legal/juridical rights, the abstract property right and its related institution are productions of the state, which can also claim priority over them. This prioritization reveals the dialectic inherent in the both the conception and exercise of the right, in which the private right to property at the level of civil society confronts the public right of the state, resulting in both the preservation and uplifting of the right, and, at the same time, its cancellation or annihilation. (shrink)

This volume continues the examination of issues of life and death which F.M. Kamm began in 'Morality, Mortality, ' Volume I (1993). Kamm continues her development of a non-consequentialist ethical theory and its application to practical ethical problems.

Why is death bad for us, even on the assumption that it involves the absence of experience? Is it worse for us than prenatal nonexistence? In this first volume of the two-volume Morality, Mortality, Kamm begins by considering these questions, critically examining some answers other philosophers have given. The book examines specifically what differences between persons are relevant to the distribution of any scarce resource, discussing for example, the distribution of bodily organs for transplantation.

For the theorists of crisis, the revolutionary state comes into existence through violence, and due to its inability to provide an authoritative katechon (restrainer) against internal and external violence, it perpetuates violence until it self-destructs. Writing during extreme economic depression and growing social and political violence, the crisis theorists––Joseph de Maistre, Juan Donoso Cortés, and Carl Schmitt––each sought to blame the chaos of their time upon the Janus-faced postrevolutionary ideals of liberalism and socialism by urging a return to pre-revolutionary moral (...) and religious values. They are united by three counterrevolutionary principles, all of which are purported to remedy revolutionary violence: traditional constitutional fidelity, the philosophy of the decision, and opposition to bourgeois liberalism. This essay is followed by the first complete English translation and publication of Donoso’s letter of October 24, 1851, which contains Donoso’s only reference to the “discussing class,” a political entity later popularized by Schmitt in his 1922 work Political Theology. (shrink)

In 2001, Le Bars proved that there exists an existential monadic second-order sentence such that the probability that it is true on [Formula: see text] does not converge and conjectured that, for EMSO sentences with two first-order variables, the zero–one law holds. In this paper, we prove that the conjecture fails for [Formula: see text], and give new examples of sentences with fewer variables without convergence.

Scholars who deal with Heidegger’s philosophy often remark the scarcity of his references to phenomenological reduction as a means to grant access to the point of view of the being-in-the-world of the Dasein, the central theme of his early philosophy. Also the role of phenomenological reduction in Heidegger’s philosophy makes problem, as he criticizes Husserl for making of reduction a mere tool to reveal a pure, timeless and extra-worldly conscience – an untenable claim, according to Heidegger, for Dasein’s being-in-the-world, as (...) his most original way of being, can never be put out of play by any reduction. The role of transcendental reduction in Heidegger’s phenomenology is the theme of the present paper. (shrink)

This book defends antitheodicism, arguing that theodicies, seeking to excuse God for evil and suffering in the world, fail to ethically acknowledge the victims of suffering. The authors argue for this view using literary and philosophical resources, commencing with Immanuel Kant's 1791 "Theodicy Essay" and its reading of the Book of Job. Three important twentieth century antitheodicist positions are explored, including "Jewish" post-Holocaust ethical antitheodicism, Wittgensteinian antitheodicism exemplified by D.Z. Phillips and pragmatist antitheodicism defended by William James. The authors argue (...) that these approaches to evil and suffering are fundamentally Kantian. Literary works such as Franz Kafka'sThe Trial, Samuel Beckett's Waiting for Godot, and George Orwell's Nineteen Eighty-Four, are examined in order to crucially advance the philosophical case for antitheodicism. (shrink)

Legendary director, actor, author, and provocateur Werner Herzog has incalculably influenced contemporary cinema for decades. This essay collection by professional philosophers and film theorists from around the globe offers a diversity of perspectives on how the thinking behind the camera is revealed in the action Herzog captures in front of it.

The essays in this volume were written to celebrate the sixtieth birthday of G. E. L. Owen, who by his essays and seminars on ancient Greek philosophy has made a contribution to its study that is second to none.

"Fascinating....An imaginative, deeply engaging philosophical adventure."--Ethics. "Will quickly become, in debates concerning the sorts of distribution problems Kamm is concerned with, what Rawls's Theory of Justice is for more general debates about distributive justice."--Journal of Medical Ethics.

'Thought insertion' in schizophrenia involves somehow experiencing one's own thoughts as someone else's. Some philosophers try to make sense of this by distinguishing between ownership and agency: one still experiences oneself as the owner of an inserted thought but attributes it to another agency. In this paper, we propose that thought insertion involves experiencing thought contents as alien, rather than episodes of thinking. To make our case, we compare thought insertion to certain experiences of 'verbal hallucination' and show that they (...) amount to different descriptions of the same phenomenon: a quasi-perceptual experience of thought content. We add that the agency/ownership distinction is unhelpful here. What requires explanation is not why a person experiences a type of intentional state without the usual sense of agency, but why she experiences herself as the agent of one type of intentional state rather than another. We conclude by sketching an account of how this might happen. (shrink)

This book integrates pragmatism and transcendental philosophy in examining the most serious problem defining the human condition, death and mortality. Its analysis of human limits and finitude is intended to be relevant to the concerns of philosophers specializing in, for example, transcendental philosophy, philosophical anthropology, pragmatism, Wittgenstein, and the philosophy of religion. Mortality is studied as providing a necessary framework within which questions concerning the meaningfulness or meaninglessness of human life become possible.

Soviet attitude towards Bohr reflects changes in the ideological approach to science. During the last period before Stalin's death danov proclaimed the campaign against Western influence in Soviet philosophy and science. Nevertheless the physicist M. A. Markov tried to introduce complementarity as a materialistic interpretation of quantum-mechanics in 1948. He was officially condemned. This was followed by a period (1948-54) during which heavy attacks were made against the Copenhagen school. In 1958, after a personal exchange of thoughts with Bohr, academician (...) Fock declared complementarity and probability to be irreversible steps towards a new insight into physical reality, at the same time correcting some of Bohr's epistemological conceptions. (shrink)

The Lord of the Fourteen worlds is manifest here. Questioner: For whom is the title 'Dada Bhagwan' used? Dadashri: For 'Dada Bhagwan.' Not for me. I am a 'Gnani Purush A. M. Patel.' 'Dada Bhagwan' is the Lord of the fourteen worlds. He dwells within you also, but He has not awakened yet, he remains unmanifested. Here within me, He is fully awakened and manifest. He is capable of awakening the Lord within you.